Martin’s Moment over grote ellende in een klein land

Oorlog, honger, aanslagen. Er is een hoop ellende in de wereld. Het valt niet mee om vrolijk door het leven te blijven gaan.

De laatste tijd is Haïti weer, sporadisch, in het nieuws. Frankrijk heeft besloten om de Fransen die nog in Haïti zijn te evacueren. In de afgelopen maand zijn meer dan vijftigduizend mensen gevlucht. De situatie is verschrikkelijk. De president is afgetreden, bendes maken de dienst uit en doen dat met veel geweld. Op internet zag ik enkele korte filmpjes. De hoofdstad Port-au-Prince is grotendeels verwoest. Het nieuws uit Haïti raakt me. Twee keer ben ik er geweest.
Haïti is niet vaak in het nieuws. Voor bijna de hele wereld is de situatie in een van de armste landen ter wereld een ver van mijn bed show. Zoals wel vaker haalt alleen het negatieve nieuws de krant en het journaal. Nu is het de bendeoorlog en in 2010 was het de verwoestende aardbeving. Meer dan 200.000 mensen verloren het leven, het land lag grotendeels in puin. Nu ligt het land weer in puin. In 2015 was ik voor de tweede keer in Haïti. Al jaren waren we met een groep vrijwilligers actief om kinderen in Haïti kans te geven op een goede toekomst. Door geld in te zamelen zodat kinderen naar school konden gaan. Eindelijk kon ik toen, na lang sparen, met mijn lief de school bezoeken. Kennismaken met de kinderen, de leraren en het land. Een heel arm en heel prachtig land. De reis heeft veel indruk gemaakt.

Wat hebben we het in ons kikkerlandje toch goed! Doe de kraan open en je hebt stromend, drinkbaar, water. De douche hier varieert van ijskoud tot bloedheet. Daar wasten we onze haren met kopjes lauw water. Hier sta je in de winkel te twijfelen welke broodjes je vandaag weer eens zal kopen. Wit, bruin, rond, met of zonder noten en pitten, langwerpig, hard of zacht. Daar werden in een wat wij een aftands bakkerijtje zouden noemen een soort broodjes gebakken. Ze waren heerlijk. Ik mocht een keer helpen in de keuken om een soort soep te maken. Onder leiding van een fantastische kokkin die alleen Creools sprak, een taal die ik niet machtig ben. Handen en voeten werkten uitstekend. De soep was heerlijk en we hebben smakelijk gelachen. Ik zeg regelmatig tegen mensen dat wij hier best wat meer tevreden mogen zijn. Niet alleen maar klagen over wat we niet hebben, maar koesteren wat er allemaal wel is.

martin de bruijne